Przepis na głoski szeregu szumiącego [sz], [ż], [cz], [dż].

Najczęstszą przyczyną nieprawidłowej artykulacji głosek szumiących jest słaba sprawność języka i brak jego pionizacji. Właściwą pracę może utrudniać krótkie i zbyt mało elastyczne wędzidełko podjęzykowe. Podstawą terapii są ćwiczenia zwiększające motorykę całego narządu mowy oraz ćwiczenia pionizujące język i usprawniające jego apeks (czubek języka).

Aby poprawnie wymówić [sz], [ż], [cz] i [dż]:

  • ułóż usta w „słoneczko”,
  • zbliż do siebie zęby, pozostawiając szczelinę,
  • zbliż czubek języka do wałka dziąsłowego za przednimi górnymi zębami.

Naśladuj odgłosy:

  • szumiące liście (szszszszszsz…);
  • grzmoty (dż! dż! dż! dż!);
  • lecący samolot (żżżżżżżżżż…..);
  • jadący pociąg (cz-cz-cz-cz-cz…).

Ćwiczenia języka:

  • Wysuwanie szerokiego języka na zewnątrz jamy ustnej,
  • Żucie brzegów języka zębami trzonowymi (żeby rozciągnąć całą jego powierzchnię),
  • „Liczenie ząbków” – dotykanie czubkiem języka górnych zębów po wewnętrznej stronie, podczas szerokiego otwierania jamy ustnej.
  • „Zaczarowany język” – przytrzymanie przez kilka sekund czubka języka na podniebieniu przy szeroko otwartych ustach.
  • Cofanie języka w głąb jamy ustnej, zaczynając od górnych zębów, a kończąc na podniebieniu miękkim,
  • „Krokodyl” – szerokie otwieranie buzi, wysuwanie żuchwy do przodu, naśladowanie „kłapania paszczą”
  • „Krowa” – naśladowanie przeżuwania trawy.

Ćwiczenia warg:

  • „Ryjek świnki” – wysuwanie zaokrąglonych warg do przodu (zęby widoczne),
  • „Całuski” – cmokanie wargami, naśladowanie przesyłania całusków.
  • „Zmęczony konik” – parskanie wargami,
  • „Ryjek” – układanie warg w kształcie ryjka, a następnie ich rozsuwanie do uśmiechu.